Peru: Wyspa Słońca - Wyspa Księżyca - Titikaka - Copacabana - Uyuni

Jaka pogoda, takie Peru

Peru jak pogoda, a że wyszło słonce to to tak raczej słonecznie i świecaco. Zupełnie inaczej niż za pierwszym pobytem, co było z miesiąc temu. Przy czym muszę zaznaczyć, jedną podstawową sprawę, biorąc pod uwagę wielkość tego kraju i różnorodność, to ja Peru po prostu nie widziałem. Bo tu maja wszystko, do plaż, przez góry, piramidy, po dżungle i pustynie. I to do tego ciągnie się ten kraj na jakieś 2 000 km jak nie lepiej. Tak ze trochę tu jest do zobaczenia.

peru mapa Mapa naszej podróży

Od strony Boliwii zaczyna się to wszystko od jeziora Titikaka. Tego nad którym byliśmy za pierwszym razem, gdy wjeżdżaliśmy do Boliwii z Mają złapała nas choroba wysokościowa i inne klątwy Inków. Zatem nie dziwo, że jakoś w oko nam nie wpadło. I to był błąd. Ja tam sobie myślałem jezioro jak jezioro. Tego akurat nam w Polsce nie brakuje. Śniardwy i te sprawy, tez się drugiego brzegu nie widzi. A tu mi opowiadają, że każdy kontynent ma swoje miejsca, które odpowiadają za dusze kontynentu i że Titikaka to właśnie takie główne miejsce dla Ameryki Południowej. Tu mi opowiadają, że Inkowie przekłamali historie opowiadając swoim synom, że właśnie z jeziora Titikaka się wywodzili, co do prawdy ma się tak, jak że my z Adriatyku (mam nadzieje ze się nie mylę i my z nad Adriatyku nie jesteśmy).

Heh... no cóż to trzeba się było zatrzymać jednak w drodze powrotnej i sprawdzić jak to jest z tym Titikaka. Zatrzymałem się jeszcze po stronie Boliwijskiej, bo tu są świetne wyspy Indian: Wyspa Słońca i Wyspa Księżyca. Po Peruwiańskiej, są niby wyspy zrobione ze słomy. Takie pływające, z dużą ilością kultury i tradycji. Ale z dobrego źródła słyszałem, że na te wyspy Peruwiańczycy wypływają razem z turystami pierwszą łódką. Dlatego pozwoliłem sobie odpuścić zakładając, że tam raczej duszy Ameryki Południowej nie znajdę. Oby nie. No to dojechałem do Copacabany (mieścina nad jeziorem) i na poszukiwania. Wszedłem na pierwszą górkę, żeby rzucić okiem i... ONIEMIALEM. Ja tam osobiście to nie jestem fanem zachodów słońca. Ale jak jest zachód słońca bez słońca, za to gdzie woda i góry i łąki i miasta i niebo zmieniają kolory w sposób wręcz magiczny to jedyne co mogłem powiedzieć.. heh widziałem coś prawie tak ładnego i to było Uyuni. Bez dwóch zdań, czysto pod względem spektakularnego widoku Uyuni i Titikaka o zachodzie słońca zajmują dwa pierwsze miejsca. I to tak ze sporym dystansem. Ciężko powiedzieć dlaczego. Może dlatego, że nic podobnego w życiu nie widziałem. A może to i ta dusza kontynentu. Następnego dnia na Wyspie Słońca. Heh. Zlazłem ją z północy na południe z grupą Hiszpanów. I jest to jedna z sympatyczniejszych dróg na świecie: góry, lamy, owce, jezioro z dwóch strony i palmy też a co heh. Korzystają z tego tutejsi. Co 30 minut drogi ustawiają bramkę i mówią ze właśnie przechodzisz z środkowo-północnej strefy do środkowo-środkowej strefy i trzeba płacić 5 bolivanitos. Heh.. Ja tam się śmiałem, bo to jednak typowe. Hiszpanie się irytowali.

ameryka południowa peru zdjecia z podróży Peru - Titikaka

No i tak to zaczyna się Peru, a może i kończy Boliwia. Potem jest Cusco. Potem czyli po 8 godzinach jazdy nocnym autobusem. Coś tam może i ominąłem, ale ponieważ po miesiącu w górach ciągnęło mnie na plaże. To nie ma wyboru. Że z Cusco się nie polubimy to zakładałem od razu. Po prostu miasta, w których jest więcej turystów niż mieszkańców to nie do końca to czego bym szukał. Oczywiście jest tu strasznie dużo ładnych budynków. Oczywiście prawie cale miasto jest odnowione. Oczywiście wszystko są to kolonialne chatki. Oczywiście leży w pięknych (PIĘKNYCH) zielonych, ale strzelistych górach. Oczywiście znajdziesz tu piękne hotele i restauracje i zapewne całkiem niezłe muzea. Prawie jak w Luang Prabang w Laosie. Jednak ciężko znaleźć Peruwiańczyka na ulicy, oprócz tych którzy chcą Ci coś sprzedać i mówią Hey Mister Mister What's your name, want to buy a tour... grrrr. Oczywiście coś tam przesadzam. Jednak Cusco od razu zaczęło wojnę spuszczając dość mocny deszcz. Na co odpowiedzialnym mu prosto zakopując bilet jeszcze tego samego dnia do Limy. Do widzenia Zakopane... przepraszam Cusco (z szacunkiem dla Zakopanego bo tam jednak górali się spotka, a jak dla mnie to jest i piękniejsze !)

ameryka południowa peru zdjecia z podróży Peru

Całkiem nieźle się tu jeździ tymi nocnymi autobusami, w których siedzenia całkiem się rozkładają. Dlatego po uprzednich 12 godzinach z Boliwii do Cusco i 20 godzinach drogi do Limy, zjadłem sobie wypełnionego mięsem ziemniaka (tutejsza specjalność). Usiadłem w parku miedzy wysokościowcami takimi na jakie Warszawa jeszcze musi poczekać, a Poznań się nie doczeka. Wypiłem piwo i do autobusu na 10 godzin.. prosto do Trujillo. A co. Jak już, to już omijając wszelkie cuda świata jak Machu Picchu itd. itp. I było warto.

A to dlatego, że nie samymi Inkami i turystami Peru stoi. I to zdecydowanie nie. O samym Trujillo mówią, że to zagubiona perła północy. Że niby najpiękniejsze, a omijane przez turystów. Nooooo... tam bez przesady. Takie znowu najpiękniejsze to ono może nie jest. Ale, zdecydowanie byłoby to moje ulubione miasto z tych (Lima, Cuzco, Arequipa) co widziałem.

Po pierwsze jestem w szoku co można zrobić z miastem kolorami. I to w zasadzie dwoma kolorami. Trujillo jak to w Peru, pełne kolonialnych, w zasadzie nie zniszczonych budynków. Ma kilka placów i znajduje się o 5 km od morza. Ale o tym zaraz. Ale w Trujillo, nie wiem czy to za zaleceniem czy jak, w ścisłym centrum budynki są znakomicie odmalowane. I nie mówię o żadnych cudach, obrazkach nie wiem czym. Te chatki są pomalowane albo na żółto, albo na niebiesko-fioletowo. Ok, nie wszystkie, znajda się i bordowe i zielone. Ale na każdej w zasadzie ulicy znajda się budynki gdzie jeden jest na żółto, a obok sąsiad na niebiesko i następny znowu żółty. I to cały budynek od dołu do góry bez żadnych wymyślań. A i tak robi to piorunujące wrażenie. Nie wiem, być może to dlatego, że ten drugi kolor jest podobny do barw Lecha, ale nie myślę. Myślę ze strasznie ładny dobór kolorów. I tyle. Prosta sprawa. A żyje się znacznie przyjemniej. Poza tym w Trujillo zbyt dużo nie ma. Ok, jest dobre jedzenie (ryba.... a jak mięso:)). Są ludzie, którzy podejdą, pogadają i nie chcą ci nic sprzedać, za to powiedzą jaką potrawę wybrać w restauracji, albo dlaczego nie lubią Limy. Z zabytków to oprócz katedry, w której trafiłem na msze z bierzmowaniem i spędziłem dwie godziny. O Boże... to raczej cudów nie ma...

ameryka południowa peru zdjecia z podróży Peru - Trujillo

Za to pod Trujillo to już inna historia. Po pierwsze plaża. Zdecydowanie dobrze sobie wymyśli, że samo miasto do plaży nie dochodzi, za to jest tam całkiem przyjemna turystyczno-rybacka mieścina Huanchaco. Plaża jak to plaża. Choć nie... Co by człowiek nie myślał. Przez tych kilkadziesiąt godzin w autobusie wiele z nich jechałem nad samym morzem. I to nie są raczej rajskie plaże. Takie z tego co mówią to w Kolumbii lub Ekwadorze. W Peru.. 2000 km pustyni, a przy niej plaża gdzie i jednego drzewa się nie znajdzie. Taki trochę syzyfowy widok - że niby plaza.. ale nie da rady usiąść ani się wykapać. Do tego idzie tutaj zimny prąd morski. I woda jak w Bałtyku. Dlatego Huanchaco robi różnice. Nadal czuć, że jesteśmy przy pustyni. A jednak, a jednak plaża pełną gębą i do tego w latynoskich rytmach, lecących zarówno z budki z kiełbaskami jak i każdego baru. Poza tym pojawiają się tutaj surferzy, a nocami w klubach leci reggae. Widziałem tu zresztą chyba króla peruwiańskiego reggae. Włosy wyższe niż dwie głowy. Cały ubrany na biało, łącznie z takim z wełny utkanym sweterkiem, także białym. Hehe. Jednym słowem plaza.

A jak i plaża to i zamki z piasku. I TO JAKIE. Mówiłem, że nie samymi Inkami Peru stoi. Heh. Inkowie tak naprawdę to rządzili tutaj tylko ze 100 lat. A tak pełną gębą to 40, bo tyle minęło od podbicia przez nich całego Peru, do czasu jak wjechało tu 200 Hiszpanów, którzy pokonali w kilka lat kilkumilionowe imperium. Ale ok, faktem jest że chwile przed przyjazdem Hiszpanów mieli imperium co się ciągnęło na 5 000 km. No jakby nie było trochę jest.... Ale wcześniej... wcześniej rządziły się tu i to przez wieki inne kultury, jak Moche czy Chimu. Te na północy, inne na południu, ale ich nie poznałem. A zapewne jest co tam poznać. Np. tacy Chimu budowali z cegieł suszonych na słońcu (przy czym jak dla mnie to wygląda jak suche błoto) zamki które miały 11 hektarów w podstawie (to jest dużo). Budowali piramidy. Budowali irygacje. Jak dla mnie byli mistrzami świata, bo ja tutaj się wybrałem pieszo do tych piramid i po pół godziny na tej pustyni to już chodzić nie mogłem. A oni tu żyli i wybudowali zamki z piasku, z których całkiem spora cześć z tego została do dziś. Część się rozpłynęła. Ale są części co stoją już od 1000 lat. Heh. Jak do tego dołożyć Machu Picchu, które musi robić wrażenie. No to powiem tyle - fani piramid Peru zaprasza.

ameryka południowa peru zdjecia z podróży Peru

Heh no i to chyba na tyle. Bo co tam powiedzieć. A no chyba jeszcze te Peru nie zaprasza fanów karnawału. W Hunachaco był podobno jeden z większych tutejszych. Z tego co mi mówili. I akurat wczoraj. No i o mój Boże, bliżej im do poznańskich dni świętego Marcina niż karnawału. Poprzebierani za Simsonów, duchy, mafie i... panie w melonikach. Królowe nie skaczą i nie tańczą tylko machają. A tańczą tak, że maja w międzyczasie chwile żeby zapalić fajkę. Ehhh.... tak to jest jak się o tradycji zapomni.

Jednak oprócz tego małego ekscesu, to jak ktoś chce do piramid, dżungli czy w góry (w których w sumie nie bylem, a na pewno jest co widzieć... bo oprócz Cusco jest tu sporo górskich miasteczek, przecież pół tego kraju to Andy). Jeżeli ktoś chce to przeżyć w miarę cywilizowanych warunkach, a nawet tak naprawdę, w bardzo cywilizowanych, bo takich jak w Polsce. To Peru jak najbardziej na tak.

A ja....ja się przeziębiłem od zimnej wody... no może też trochę od zimnego piwa... ale raczej to pierwsze.. I dziś uciekam dziś do Limy. Tam dwie noce. I do domu. Nie spodziewam się żebym jeszcze pisał. Choć Lima pewno zaskoczy, to 9 milionowe miasta, to jednak 9 milionowe miasta. Nie ma co się roztkliwiać. Do usłyszenia za rok. No chyba żeby coś mnie naprawdę zaskoczyło.

Pozdrawiam Hej.